Aangekomen.

Wat kan je meer van een  fietsreis verwachten dan een mix van :

Ontdekking van  een wonderbaar mooie natuur met heel veel variatie
Dagelijkse intense confrontatie  met het leven zoals het is in Afrika
Flinke porties fysieke inspanningen
Mountainbikeplezier doorheen echte mountainbikeroutes

Meer moest het niet zijn !!!  Inderdaad 4200 KM intense beleving , inspanning, ontdekking en fietsplezier.

In die beleving vallen er enkele tegenstellingen op :

+ de zachte warmte van de ochtend met intense kleuren en geuren
- de agressieve , verstikkende warmte van de namiddag

+heel veel lieve enthousiaste , kinderen langs de weg
- weinig maar toch wat storende kinderen die in je zakken achteraan zitten terwijl ze achteraan de fiets lopen,  geld vragen, het stuur grijpen en een dus een wat grimmige sfeer creëren

+ plantages (o.a. thee bananen) rijstvelden , regenwoud , rotsformatie , meestal rode aarde,  vergezichten , savanne ... enz ....
- vuile dorpen, chaotische steden

+ vrouwen met hark en schop in de velden
- hangende , niets doende mannen in de dorpen

 + De big five tijdens safari, De in vrijheid lopende dieren in Queen Elisabeth die je vanaf de fiets kan zien
- muggen en insecten ( al valt dit eigenlijk wel mee)

+ Afrikaanse relax  ( moet je wel inkomen)
- onefficiëntie , niets onderhouden, altijd iets dat niet functioneert , tergende traagheid

Enkele hoogtepunten of pakkende herinneringen ( al zijn er veel meer dan ik nu vermeld )

De landschappen en fietsroutes van Rwanda ( vb. Congo Nile  trail  )
De safari in Tanzania
De desolate streken in Tanzania maar ook weer met kinderen en nog eens kinderen langs de weg, arm arm arm
De honderde  en honderde kinderen langs de weg over de hele route ( meest Tanzania en Rwanda ).
De fiets als transportmiddel  ( hou je niet voor mogelijk wat daarmee wordt vervoerd)
De fietsers die ons voorbijsteken op kramakke fietsen, blote voeten en enkel staafjes   als pedalen
De nog steeds volgens oude tradities levende en geklede masai .

 Het zicht op de Kilimanjaro

Het fietsen met Harry Brown en Rigo zodat ik nooit  alleen was

Alweer een mooie organisatie van Bike Dreams


+++++ Het plezier van iedere morgen opnieuw te kunnen vertrekken  en s avonds voldaan aan te komen. Het besef van in een bevoordeelde situatie te zijn om dit te mogen meemaken en morgen terug naar het landje van belofte te mogen vliegen.


Ghily

Ondertussen zijn we al terug in Kenia.

Maar nog even terug naar Oeganda.
Het rijden naar hoofdstad Kampala was opnieuw schitterenD langs de groene plantages en rode aardewegen .
Opvallend vriendelijke mensen en kinderen.

Het binnenrijden van Kampala stemt dan opnieuw tot nadenken: sloppenwijken langs  smalle kronkelende  aardewegen , vol putten en bulten en diepe groeven, heel vuil . Onder stof en onder een broeiende zon leven daar de mensen op elkaar. Hebt het maar voor.

Wij logeerden op mooie camping met de miraculeuse vaststelling dat alles functioneerde . Kraan open en er kwam zo waar water uit ! Waw !

Donderdag verkiezing van de president van Oeganda .
Langs onze fietsweg zagen we de lange rijen mensen staan wachten in volle natuur. Onder een boom enkele tafels en dat was het verkiezingsbureau . Bijzonder om dat mee te maken. Uiteindelijk is  opnieuw de president die al jarenlang aan de macht is opnieuw verkozen.

Nu dus terug in Kenia.

Voorbije dagen waren nog pittige ritten met gisteren een echt technische mountainbikeroute doorheen alweer grillig en mooi llandschap. Ik vond het schitterend maar niet iedereen was het daarmee eens! ( wegens te zwaar en te technisch). Mijn nieuwe MB doet het schitterend , ik ben bijna helemaal hersteld van mijn val ,de knie houdt stand  en ik heb nog een beetje fysieke reserve over gehouden ... dus het was echt genieten. Als kers op de taart had ik de eer enkele km voor aankomst naast een rustig op wandel zijnde giraffe te fietsen.

Vandaag zeer mooie ka mpeerplaats langs lake Navaja .  Als je uit de tent komt  heb je zicht op een rustig meer .

Nog 2 fietsdagen . Zondag aankomst in Nairobi En dan probeer ik opnieuw heet van de naald wat indrukken over deze reis samen te vatten.

Oeganda

Eerst langs meer Bunyonyi gereden en gekampeerd . Mooi en rustgevend . Zegt natuurlijk niets zonder fotos . Tijd genomen om eens in een luxueuse lodge een Capucino te drinken.  Nu we stilaan in een half verwilderde toestand aan het geraken zijn werden we bijna euforisch ... om nog eens in een comfortabele terraszetel te zitten.

Droogte en hitte zijn volledig terug. In de namiddag is het fietsen rond 37 graden.  Geen modder  meer maar stof en nog eens stof.

Unieke fiets- 2 daagse gehad  wanneer we door het Queen Elisabeth NP zijn gefietst . Stoppen voor  een overstekende olifant ! dat is pas raar. We werden verwittigd om zeer voorzichtig te zijn en zeker nooit de dieren te naderen.

S nachts hoor je heel wat activiteiten van dieren rond de tent.  In het rijden naar de kampplaats zie je de modderplassen met nijlpaarden en buffalos .  Indrukwekkend .
S avonds waren er zwermen van kleine vliegjes die de buitentent volledig zwart kleuren. Insecten moet je er hier bijnemen .
Verder gereden langs kratermeren en plantages. Enkele malen gestoken door stekende vliegen. Als naalden door mijn mijn fietsbroek door.  Evenaar overgestoken van zuid naar noord. Die zullen we nog eens oversteken volgende week..

Het mountainbiken blijft een feest in dit landschap zeker in de smallere paadjes .  Nog maar eens zeggen dat alleen fietsen niet echt aan de orde is om het ontspannen te kunnen houden.
Wel zijn we minder een attractie dan in vorige landen.

18 februari is het verkiezing van nieuwe president . Normaal zouden we dan een rustdag hebben in de hoofdstad Kampala . Om veiligheidsredenen slagen we die rustdag over en zullen hem later in laatste deel inhalen. Je voelt hier wel de verkiezingskoorts toenemen maar meer dan veel lawaai door luidsprekers is er voorlopig niet.

Zit nu in klein stadje Fort Portal. Ik ben in een internetcafe komen zitten maar de langzaam aan tradities blijven aan de orde!  Deze tekst op blog krijgen is al een heel gedoe.

Rug gaat  langzaam beter . Geen pijnstillers meer en morgen stop ik ontstekingsremmers . Enkel zitten en liggen is probleem. Dus zal ook wel overgaan.

Kok moet dikwijls in zeer moeilijke omstandigheden koken maar dat lukt hem wonderbaar wel.

Morgen zetten we route verder richting Kampala .

Eerst laatste zin vorig bericht verbeteren: het moest Afrika fan zijn i. P. V. Afrikaan fan.

Na 7 dagen fietsen door Rwanda vandaag rustdag in Muzanse . Het is hier even een haven van rust namelijk in  een oud klooster omgebouwd tot hotel en camping. Morgen trekken we al Oeganda in.

RWANDA

land van de 1000 heuvels is echt niet gelogen
Prachtige mountainbikeroutes kunnen fietsen door  feeëriek landschap :   het volgen van de Congo Nile trail  was pittig en technisch ( soms fiets moeten duwen)maar  een van de mooiste Mb routes dat ik ooit gefietst heb. Eucaliptusbomen, bananenplantages, het Kivumeer dat de grens met Congo vormt,  rijstvelden theeplantages, dorpen en opnieuw kinderen en nog eens kinderen . Meestal lief en enthousiast maar vanaf 10 a 12 jaar toch vervelend vooral als ze opdringerig geld vragen, naast en achter je fiets lopen en wel eens in je achterzak proberen te zitten . Alleen fietsen is niet echt aan te raden.

Een andere etappe was door een stuk regenwoud in een grijze mistige sfeer. Heel speciaal . Zeker een feest voor de liefhebbers van vogels en orchideeën. Zie fotos op facebook website van bikedreams. com.

Tijdens het fietsen blijft het meestal droog maar ' s avonds kan het wel eens hevig onweren .  Kamperen vormt dan misschien wel je karakter maar op deze rustdag heb ik toch voor een kamer geopteerd . Alles laten drogen , kledij en fiets wassen, stadje eens in,  en een uitgebreide siesta .

Enkele voorvallen:

Ben 5 dagen geleden gevallen .  Geen heroische val maar wel in een stenen afwateringskanaal 1,5 m naar beneden pal op mijn rug.  Fietsen gaat maar liggen, rechtstaan , duwen en steunen zijn zeer pijnlijk . Hoesten is afschuwelijk. Ontstekingsremmers en pijnstillers zijn aan de orde  .... denk dat rugspieren naast WK ontstoken zijn. Zal er toch nog dik 3 weken mee moeten  fietsen .

Gisteren tijdens de lunchstop was mijn zonnebril uit mijn helm verdwenen.  Dus door een van de kinderen eruit genomen. Een van de organisatoren heeft dan met een briefje van 5000 Rwandese franken ( nog geen 5 €) gezwaaid om te weten te komen wie hem had .  Vlug werd de pakker verklikt . Volgde dan nog een stenengevecht onder de kinderen , vooral omdat verklikker het geld kreeg.....maar ik heb mijn bril gelukkig terug.

In de kleine  dorpen hebben velen nog geen blanken gezien en lachen zich te pletter ... grappig

Dus  Rwanda :

Prachtig land
Minder arm dan Tanzania maar toch .... nog veel hulp en ondersteuning nodig
Aangename temperatuur met hevige plensbuien
Misschien iets efficiënter dan Tanzania maar nog steeds tergend traag of niet functionerend. Vb: ze nemen je was aan en beloven dat alles zal klaar zijn tegen je vertrek .... maar je krijgt het kletsnat terug , ...want de zon heeft niet geschenen  (is dan hun uitleg) en dan sta je daar !

Natte broek op de fiets zelfs dat went !

Opnieuw toch maar zeggen dat dit een fantastische reis is door een zeer speciaal deel van de wereld.

Morgen naar Oeganda .

Aangekomen inRwanda en zit in het museumcafe van de Genocide Memorial in Kigali.
We hebben 2 dagen geleden Tanzania verlaten. Het was een ervaring door dat land te kunnen fietsen vooral doorheen gebieden waar ze wellicht nog geen  blanken hebben gezien.
Ervaringen samenvatten is moeilijk in enkele woorden te vertellen maar heet van de naald onthou ik :
Fantastische Safari
Schrijnende armoede vooral in de droge gebieden, kinderen in lompen ,allemaal blote voeten, zelfs in de dorpen,  hutten ... denk niet dat alle kinderen naar school gaan.
Dorpen met barakachtige winkeltjes,
In een grotere stad rijd je als een levende slalom door alle obstakels die zich in alle richtingen verplaatsen . Nog nooit meegemaakt.
Prehistorische werktuigen om land te bewerken met de hand of in het beste geval 2 koeien .
Mensen die tot de knieën in het water en de modder voorovergebogen in de rijstvelden werken.
Fietsers met 4 zakken cement van 20 kg de berg zien oprijden is heel gewoon
Een land waar precies vooral kinderen wonen  ? De hele weg lang staan ze te zwaaien. Dat was schitterend .
Stoppen = binnen de min  een meute kinderen die komen kijken.
Aardewegen worden doorheen de dorpen rivieren als het regent en het heeft hevig geregend de laatste week.

Fietsen en kamperen met beperkte { zacht uitgedrukt} mogelijkheden en de combinatie met regen, modder en toch soms heel warm maakt dat ik deze tocht zeker nu moest doen.  Ben eigenlijk tevreden dat we Tanzania uit zijn. Werd zwaar.
Maar wat zijn we toch gelukkig in België .
Rrwanda heeft blijkbaar een hogere levensstandaard . Ik denk wat landschap betreft ook mooier.

Zojuist genocidemuseum bezocht. Vreselijk verhaal niet zolang geleden.

Morgen terug de fiets op.  Ben ik nu een Afrikaan fan . Neen ... maar wel de moeite om mee te maken.

Groep ok en ik ook.

We zijn nu 7 dagen  en  820 km verder Nog steeds in Tanzania .

Weer is nu een afwisseling van zon, warmte en lange hevige stortregen.

De onverharde wegen veranderen door de regenval in modderstromen. Daardoor moeten we soms fiets omkeren en via omweg op de verharde wegen.


Wat je langs de weg ziet is haast onvoorstelbaar. De mens als transportmiddel .... en de fiets als transportmiddel ! Niet te geloven wat ze allemaal dragen en op hun fiets transporteren. Je kan op de facebookpagina van  Bike dreams  fotos zien zelfs zonder een account te hebben van face book. Internet is te traag om fotos te laden Op mijn blog .

Gisteren prachtige dag door zeer gevarieerd terrein. Nog steeds 3 dagen Tanzania en dan naar Rwanda. Vandaag rustdag aan Victoria Lake.

Wat  mij het meest blijft vervolgen is de armoede en de primitieve omstandigheden
in dewelke mensen nog leven, maar ik denk niet { voor wat wij zien) dat er honger wordt geleden. Maar alles is nog super primitief. Nog veel erger dan Z Amerika.

Hetzelfde dan Z Amerika is dat niets wordt onderhouden. Er is ooit een werkende nieuwe lavabo  geweest maar die is dan verstopt, de kraan vol kalk en wanneer je erin lukt te ontstoppen loopt het water door de buis onderaan er terug uit ...

Ik fiets veel samen met een charmante Australische deelnemer  van ongeveer hetzelfde niveau ,   Op sommige momenten ben ik toch blij niet alleen te moeten fietsen i.v.m  veiligheid.

Aan de andere kant zijn de enthousiaste verwelkomingen van kinderen en bevolking zeker   de meerderheid.

Fysiek en conditie zijn goed en ik denk gaandeweg aan het verbeteren. Ik had wat schrik achteraan alleen te moeten rijden maar die stress blijkt niet nodig te zijn geweest.

Terug uit Safari. Was geweldig ! Ik zal nu zeker blijven kijken naar een documentaire over de fauna in deze streek. Ik zal later een representatieve foto toevoegen wantinternet is hier tergend traag. Zo is ook de bevolking en dat geraak ik moeilijk gewoon.
Morgen terug op de fiets . Alles off road en klimmen.
2 dagen bushcamp dus puur natuur en niet te kieskeurig zijn.

Zoals altijd op dit soort reizen , toffe mensen En veel hulp. ( kan ik gebruiken bij mechanische of nog erger audio visuele problemen ...)

We zijn nu 3 dagen Tanzania verder

Grensoversteek verliep moeilijk. Formulieren invullen met gegevens die in paspoort staan.  De formulieren worden daarna in een grote bak gegooid en waarschijnlijk door niemand meer bekeken.
Eerste indruk Tanzania :
Kinderen zijn meer opdringerig dan in Kenia,  vragen geld en de sfeer is soms wat grimmig.
De streek waar we doorrijden zijn de mensen zelfs niet arm, ze hebben gewoon niets.
Gisteren zeer zware fietsdag : 150 km  waarvan 90 onverhard op zeer slechte weg ,
op en af en vooral onder een  broeierig hete zon.
Morgen fiets aan de kant en 3 dagen Safari. Eerst naar Serengeti en dan naar
Ngorongoro.

Ondertussen nu al drie dagen op de fiets en dus de eerste indrukken over deze bijzondere streek In Kenia .

langs de fietsweg girafe, zebras en gazellen ,
Maar ook vele ons begroetende kinderen
Prachtige masai bevolking  in hun kleurrijke kledij ,altijd met stok
Super vriendelijke mensen. Een andere wereld .

We zijn hier ver van  ons Westers tempo . Ik moet mij nog aanpassen ...

Typische landschappen , groene vegetatie en rode aarde, stenen en zand, knap mountainbiken

Vandaag rustdag = band plakken, matras met lekken door doornen plakken, fiets onderhouden, was doen,

Deelnemers van over de hele wereld. Gezellige babbel en Engels oefenen.

Het is hier bloedwarm met een agressieve zon die je soms zou weg willen.

Morgen fietsen we Tanzania binnen . Heerlijk zo een avontuur.